Op zondagmiddag 25 oktober 2020, tussen 14 en 17u, lazen 3 Dilbeekse dichters voor uit eigen werk in Standaard Boekhandel te Dilbeek, dit in het kader van het "Feest van het Boek": Vanessa Daniëls, Leen Pil en Alain Vanclooster.  De boekhandel had niet alleen een mooie etalage gemaakt, maar ook een heuse boekenstand in de winkel klaargezet.  Ook al was er weinig belangstelling, ongetwijfeld door de tweede coronagolf, toch verkocht ik maar liefst 13 boeken!

Door de coronacrisis kan de boekenbeurs in Antwerpen dit jaar niet doorgaan.  Standaard Boekhandel in Dilbeek nam daarom het initiatief om enkele Dilbeekse dichters uit te nodigen om op zondagmiddag 25 oktober 2020 uit eigen werk voor te lezen in de winkel.  Tussen 14 en 18u zullen Vanessa Daniëls, Leen Pil en Alain Vanclooster verschillende korte poëtische interventies doen.  Uiteraard zijn hun boeken te koop en zullen de auteurs graag persoonlijk signeren.  Poëzie brengt troost in moeilijke tijden!
​

D
POËZIE VOOR FREDERIK (1998-2020)

Het zit nog vers in het collectief geheugen. Het jaar 2020 was pas geboren of er bleek een jongeman uit Vilvoorde verdwenen te zijn na een nieuwjaarsfuif: Frederik Vanclooster, VUB-student en scoutsleider. Vijf dagen lang werd naar hem gezocht, dagelijks kwam hij in het nieuws, tot de brandweer hem uiteindelijk uit het kanaal haalde. Het tragische ongeval trof onze familie heel erg. Niet alleen mijn broer, schoonzus en nichtje, ook mijn zus en schoonbroer die jaren geleden iets gelijkaardigs hadden meegemaakt, en ook mij als peter van Frederik...

Het was zeer bevreemdend. Drie maanden lang kreeg ik geen letter op papier. Nochtans was mij dat vroeger wel gelukt, bij overlijdens van andere geliefden, soms binnen de 24 uur. Met de coronacrisis begon ik stilaan over de dood te schrijven, eerst afstandelijk, maar plotseling en onvermijdelijk belandde ik toch bij Frederik. Het rouwproces kon beginnen.

Uiteindelijk schreef ik 21 gedichten, niet toevallig de leeftijd van Frederik. De dichtbundel draagt de titel "Het Koningskind en de Kroon", met een verwijzing naar het coronavirus, en is zonet verschenen bij Uitgeverij Partizaan, heel passend net voor Allerheiligen wanneer de meeste mensen naar de begraafplaatsen gaan en allen die ons verlaten hebben gedenken.

Het boek is te koop bij mij en de uitgever, maar ook in Standaard Boekhandel, Verheydenstraat 24 te 1700 Dilbeek. Op zondagmiddag 25 oktober 2020 , een eerste keer om 14.30u en een tweede keer om 16u, zal ik uit mijn werk voorlezen en boeken signeren in de winkel. Allen daarheen, coronaproof uiteraard.

ISBN: 9789464076028 - prijs: 20,00 EUR.

FREDERIK, de vermakende salangaan (1998-2020)
 
Je was tussen tien en veertien jaar oud en kwam regelmatig logeren bij je peter.  Eerst in Koekelberg, dan in Oostende.  Je ouders vroegen me om samen te gaan shoppen en kleren voor jou te kopen.  Dat viel best mee.  Je stapte een winkel binnen en amper vijf minuten later stapte je buiten met een paar sportschoenen, even verder koos je een broek en wat later belandde een kleurrijke pull in de boodschappentas.  Opdracht volbracht.  Zo leek het wel: geen gezeur, we gaan die klus eventjes klaren.
 
Op het appartement liet ik je je creatief uitleven.  Papier en potloden lagen altijd klaar.  Op de elektrische piano liet je je helemaal gaan en zocht melodieus hondengeblaf en regengekletter.  Partituren interesseerden je niet.  De piano was een laboratorium waar je geestdriftig experimenteerde.  Je berekende dat er ongeveer duizend combinatiemogelijkheden waren – wist ik veel.  Het hoogtepunt van onze artistieke activiteiten waren de vele filmpjes die we maakten op basis van uittreksels uit stripverhalen.  Kuifje, Guust Flater, De Lustige Kapoentjes, Piet Fluwijn en Bolleke passeerden de revue.  Zelfs Cowboy Henk van Kamagurka en Herr Sele was niet veilig voor ons.  Het viel op hoe je telkens weer onaangekondigd afweek van de tekst en naar hartenlust improviseerde, niet vreemd van enige overdrijving en overacting.  Je was een geboren verteller, een alerte regisseur, je had een goede schrijver of acteur kunnen worden, of advocaat.  Ik plaatste onze producties op DVD, Youtube en Facebook zodat anderen konden mee genieten.  ’s Avonds schoven we de gordijnen dicht en in pyjama speelden we schaak.  Ondanks je zeer jeugdige leeftijd slaagde je er in om mij te overklassen.  Dat beloofde voor later.  Je was sterk in logica en wiskunde, zoals je peter, en je koos voor informatica aan de VUB.  Al hadden je ouders allicht van een iets meer literaire richting gedroomd.
 
Sinds je adolescentie kwam je minder vaak langs.  Begrijpelijk, je had wel iets beters te doen.  Je ging je eigen weg met je vrienden, je werd monitor bij de scouts met “vermakende salangaan” als zeer toepasselijke totem.  Je was een onvermoeibare doener en improvisator.  Met je onuitputtelijke inspiratie en fantasie boeide je iedereen en slaagde je erin om jongeren uit verschillende kringen en achtergronden samen te brengen.  Je kon gewoon met iedereen overweg.  Het was altijd leuk toeven in jouw gezelschap.  Met Frederik erbij viel het nooit stil, werd het nooit saai.
 
Tot je die donkere nieuwjaarsnacht zorgeloos dicht langs het kanaal stapte en wankelde, struikelde.  En de toekomst voor altijd stilstond.  Alsof je heel even, maar onherroepelijk, de regie van je leven uit handen had gegeven.
 
je peter
​7 oktober 2020

PS: dit is de link naar de webpagina:  https://www.reveil.org/verhalen/frederik-de-vermakende-salangaan-1998-2020

Tijdens mijn lezing "Plattekaas met alsem" in Het Goudblommeke in Papier te Brussel op woensdag 19 februari 2020, een co-organisatie van Inter-litra-tour, Willemsfonds en Curieus, was de voorzitter van het Willemsfonds, Amand Dewaele, een zeer aandachtige toeschouwer.  Achteraf had ik een aangename babbel met hem en... hij kocht een boek!

Nu blijkt dat hij in de corona-quarantaine-tijd het eerste gedicht uit mijn bundel "Plattekaas met alsem" (2019, Partizaan), namelijk "De Toren van Babel" heeft voorgelezen vanuit "zijn kot".  Hartelijk dank, Amand, voor deze leuke attentie !!!

Met bijzondere dank aan Stephan Croes en Hadewich Wauters !

Op zaterdag 11 juli 2020 om 11u werd de poëtische openluchttentoonstelling "Anderhalve meter dichter" feestelijk geopend aan cc Westrand te Dilbeek.  Telkens vier gedichten van zeven lokale dichters worden de hele zomer lang geëxposeerd op een rotonde.  Er is werk te zien van: Vanessa Daniëls, Leen Pil, Willem M. Roggeman, Mirani Steenhorst, Alain Vanclooster, Jan Vanhaelen en Cecile Vanhoutte.  Elke dichter, met uitzondering van Jan Vanhaelen, las elk één gedicht, ingeleid door Luk Boelaert, de voorzitter van de Cultuurraad Dilbeek en mede-organisator van dit evenement.  Westrand, gecoördineerd door bezige bij Hadewich Wauters, zorgde voor de technische uitvoering.  Hartelijk dank aan allen voor deze mooie opportuniteit en boeiende samenwerking !

Mijn broer Lucas Vanclooster, cultuurkenner, literatuurliefhebber en net gepensioneerd als VRT-radiojournalist, kwam mij een hart onder de riem steken en zag dat het goed was.

Met grote dank aan Véronique Bogaert en Marthe Vanhoutte voor de prachtige fotoreportage !

Beste dichter-buurman Willem
 
Ik heb met veel plezier je nieuwe roman “De verwoesting van Brussel” gelezen.  Op 24 uur tijd – volgens mijn vrouw is dat ongezien.  Ik kan niet goed uitleggen waarom, maar ergens was en bleef ik in de ban van je verhaal, waarin – met uitzondering van het allerlaatste hoofdstuk – eigenlijk bijzonder weinig gebeurt.
 
Ik was zeer benieuwd om de roman te lezen van een man die vooral als dichter door het leven gaat.  Je had me op voorhand verwittigd voor de complexe structuur van je roman.  Ik moet toegeven dat ik het soms heel moeilijk heb met schrijvers die een licht verhaal verbergen achter een opzettelijk gekunsteld complexe structuur, alsof ze de afgedrukte tekst in de lucht hebben gegooid en dan willekeurig weer van de grond hebben samengeraapt.  Maar bij jou had ik er geen enkele moeite mee.  Er is duidelijk over nagedacht, niets aan het toeval overgelaten.  Op het einde komen de meeste verhaallijnen, personages en tijden wel min of meer samen.
 
De structuur waarbij de auteur een boek schrijft over een auteur die net hetzelfde boek aan het schrijven is, is bekend in de literatuur.  Bij jou valt op dat de personages uit het ene boek gaan leven in het verhaal van het andere boek.  Verrassend is de poging tot machtsgreep van de auteur in het boek, Theo Van Avendt, om het boek van de auteur, Willem M. Roggeman, naar zich toe te trekken.  Een poging die meteen in de kiem wordt gesmoord door de auteur van het boek – jij dus – door dat personage meteen te laten sterven, waarmee de kous af is.  Boeiend had kunnen zijn om die strijd tussen beide auteurs iets dieper uit te werken, op een minder dictatoriale wijze, zeg maar.  Misschien een gemiste kans?
 
Bij het lezen stelde ik een paar keer de vraag: is dit wel een roman?  Soms lijkt het een verzameling essays.  Je bent duidelijk een zeer belezen kunstkenner.  Er zijn dialogen die in feite monologen zijn, waarbij de auteur zijn mening en commentaar in de mond van zijn personages legt.  Voor een stuk is dat onvermijdelijk en vanzelfsprekend.  Maar naar mijn persoonlijk gevoel gebeurt dat hier net iets te veel en te lang.  Die commentaren beperken zich trouwens niet tot de kunst, maar zijn soms ook zwaar politiek geladen.  Opgelet: moraalridderschap loert om de hoek.
 
Net op het moment dat ik me een beetje begon te ergeren aan de schijnbaar slordige herhalingen in het boek, vooral wanneer je voor de tweede keer op quasi identieke wijze een film bespreekt, net op dat moment laat je de hoogbejaarde auteur in het boek, Theo Van Avendt, vertellen dat hij stopt met schrijven omdat hij soms vergeet wat hij al geschreven heeft en daardoor in herhaling valt.  Een leuke vondst: je had mij als lezer behoorlijk op het verkeerde been gezet.  Daar kon ik achteraf best om lachen.
 
Wat ik persoonlijk heel boeiend vond, zijn de vele literaire beschrijvingen van personen, plaatsen en handelingen.  Die plaatsen zijn gesitueerd in het centrum van Brussel dat ikzelf ook heel goed ken.  Als je boek een bestseller wordt, ontstaan er dankzij jouw werk allicht literaire wandelingen in Brussel.  In elk geval vind ik dat jouw uitvoerige beschrijvingen geenszins het ritme van je boek vertragen of onderbreken.  De vermelding van Brussel in de titel is allicht ook bedoeld om de aandacht te trekken van de Brusselse lezers en zo de verkoop te stimuleren.  In die zin zou ik je zeker aanraden om je boek op te sturen naar de redacties van Bruzz en Randkrant, naast kwaliteitskranten als De Standaard en De Morgen.  En waarom niet naar de burgemeester en de minister-president van Brussel, of minstens naar minister Sven Gatz?  En stap ook maar eens met je koffertje in Standaard Boekhandel op de Anspachlaan binnen.
 
Het is in elk geval godgeklaagd dat jij als Vlaams auteur met een boek over Brussel niet terecht kan bij een Vlaamse uitgever, maar de grens naar onze noorderburen moet oversteken.  Ik ken uitgeverij Liverse uit Dordrecht niet. Toch een kleine tip: lees in de toekomst de drukproeven iets grondiger na, er zijn vele tik- en drukfouten die mij storen.  Tenzij dat ook een bewuste stijlvorm is waarvan ik het opzet heb gemist.
 
Oprecht gefeliciteerd en van harte veel succes met je boek!  Ik zie al uit naar je volgende roman.
 
Met vriendelijke groet
Alain