Alena van Dilbeek (2012, Bola Editions)

De publicatie van mijn eerste poëziebundel "Liever is een haas" bij uitgeverij Bola Editions (nu Partizaan) was een deugddoende ervaring en smaakte naar meer.  Ter gelegenheid van de "Week van de Amateurkunsten" (WAK) in 2004 had ik al de eeuwenoude legende van de lokale heilige Sint-Alena van Dilbeek op dichterlijke wijze herschreven en zelfs als monoloog opgevoerd in de verlaten en bouwvallige site van de brouwerij De Neve te Sint-Gertrudis-Schepdaal (9 mei 2004).  De tijd was rijp om dit poëtisch verhaal van onder het stof te halen.  Acht jaar later was ikzelf nog altijd overtuigd van de kracht en de schoonheid van mijn tekst.

In eerste instantie trok ik naar de Koninklijke Bibliotheek "​Albertina" van België op de Kunstberg te Brussel, op zoek naar de oudste beschikbare bron van de Katholieke legende van Sint-Alena in Oud-Nederlands daterend uit... 1518 !  Ik was zeer ontroerd toen ik het bijna 500 jaar oude kleinood in handen kreeg.  Ik begon te lezen en notities te nemen.  Ik vroeg en kreeg toestemming om enkele foto's te nemen.  Inderdaad, hoewel deze oude legende literair niks voorstelt, bevat het boekje wel een tiental authentieke houtsnedes, die interessant genoeg bleken om eens van naderbij te bestuderen.

Voor de publicatie van mijn boekje "Alena van Dilbeek" nam ik opnieuw contact met uitgeverij Bola Editions te Oostakker.  Ik koos een uittreksel in Oud-Nederlands uit de oorspronkelijke legende van 1518 als proloog.

"so en selen wi gheenszins met swighene bedecken dat verlichte leven der heylighere maicht en maertelersse Christi alena   Mer sellent setten op eenen ghulden candelaer op dattet verlichten moghe allen den ghenen die inden huyse gods sijn   Dat met haren claren lichte die knechte der sonden int iaer des gewarichs aflaets bekeere moge tot haren heere   Dat de blinde die sidt in de donckerheyt ende in de schawe des doots, sonder letten lopen moghe totten conincklijcken weghe hier boven   Ende opdat wi niet begrepen en worden noch in loghene bevonden, van tghene dat wi vander maghet scriven / so stercken wi onze redene op tghene dat wi vele eerlijcke ghelooflijcke persoonen van deze heylighe maecht hebben hooren segghen.   Want sinte Iheronimus seit   Dat beter is goede slechte redene uut goeder waerheyt, dan schoonen thoon van woerden in loghenen"

Verwijzend naar de houtsnedes in de oude legende, vroeg ik aan mijn Roeselaarse neef Steven Selschotter (1981), striptekenaar en cartoonist, om een tiental illustraties te maken bij mijn verhaal.  Daar ging hij graag op in.  Van zijn hand verscheen namelijk in 2011 zijn eerste stripverhaal "Katelijne van Brugge", eveneens gebaseerd op een middeleeuwse legende.

Uiteindelijk koos ik voor twee uitgaven: een eerste van 100 exemplaren met een tekening van Steven Selschotter op de kaft (bij mij thuis geleverd op Pinkstermaandag 28 mei 2012), en een tweede van 100 exemplaren met een foto van een bladzijde uit de legende van 1518 op de kaft (bij mij thuis geleverd op 7 juli 2012).  Het boek met de eerste kaft werd vooral onder familie en vrienden verspreid.  De versie met de tweede kaft gaf mijn boek een iets meer historische aanblik en was vooral bedoeld voor de verkoop.

In mijn versie van de Katholieke legende, de vertelling van een heiligenleven, heb ik gekozen voor het beeld van een talentrijke, wereldse jonge vrouw met een zekere mystieke roeping, en van een liefdevol en verdraagzaam, zelfs speels christendom, waarin er plaats is voor zowel geestelijk als zintuiglijk genot.  De liefdesscène - en bijgevolg de ontmaagding van de heilige - op pagina 40 werd dan ook snel "the talk of the town", mede door de vrij onthullende illustratie van mijn neef...