Blauwe wolken

​Heb je daar al eens op gelet: kinderen tekenen altijd blauwe wolken op een witte hemel, terwijl de werkelijkheid net andersom is.  Ook ik deed dat dus.  Hier zie je ons gazon, kort nadat de haag tussen onze tuin en die van de buren was vervangen door sparren.  We woonden niet voor niets in de Sparstraat !  Kort daarna zouden die sparren flink gaan groeien, zodat ik niet meer zou kunnen spelen met mijn buurjongen Rudy Maes.  Helaas.  Ik herinner me niet meer of dit een zelfportret betreft of eerder een portret van mijn oudere broer Lucas.  Wat wel opvalt, is dat de jongen geen oor heeft, maar wel een kuif.  Let ook op het glooiende landschap en de voorhistorische tuin- of strandstoel.