"Dislike de oorlog"... (2023, Dilbeek)

Dislike de oorlog!  Want de kinderen zijn oud geworden...
En hun jeugd is voor altijd verloren.
Maar godzijdank wisten ze te overleven
In deze bloedige en schandelijke oorlog.
Niet allemaal...  Het lot en ons geloof hebben sommigen gered,
Maar in hun geheugen leeft voor altijd het geluid van sirenes
En het gehuil van velen die dierbaren verloren...
En daarom haten zij de verdomde BEULEN.
Oneindig verlangen naar het gelukkige verleden,
De vredige, zorgeloze stroom van gekke, luilekkere dagen.
We zijn ons thuisland niet vergeten,
Hoewel we ons verspreiden over de hele wereld.
Iemand thuis, iemand anders die elders opgroeit,
Zoals bloemen bloeien door asfalt naar de zon - helemaal van scratch af...
En vanaf nu zullen we elke dag bidden,
Zodat baby's in VREDE kunnen glimlachen,
En onze vijanden de wapens neerleggen
En weg gaan ze, als smeltende sneeuw,
Moge God alle harten bevrijden van pijn,
Geef ons vrede en stilte, stilte alom!
Het leven is geen schaakspel, geen zet kan worden teruggedraaid.
En er is hoop - want het kwaad zal verdwijnen.
Het steekt als een wond in mijn borst, want nooit meer,
Nooit, het zal nooit meer hetzelfde zijn.
De kracht van stille oude zielen is ontwaakt!
Zo'n groot offer !!!  Niet voor niets!
Oekraïne zal herboren worden, steeds sterker en sterker -
Mijn groeiend geloof is als een rots in mijn borst die losbreekt!

Tekst: Lena Ivanova (2023)
Vertaling uit het Engels: Alain Vanclooster